CARPZOVIO (Benedicto).- COMMENTARIUS // ‘In’ // LEGEM REGIAM // GERMANORUM, SIVE CA- // PITULATIONEM IMPERA- // TORIAM, // ‘Juridico-Historico-Politicus’, // Vivam faciem // ‘Status IMPERII ROMANO-GERMANICI MODERNI, // veramq. delineationem coadunatæ & indivisæ protestatis’ // CÆSARIS AUGUSTISSIMI, PROCERUMQVE REGNII IL- // lustris. circa summa Majestatis jura, Imperiiq. administratio- // nem exhibens. // ‘Accessit tenor Capitulationum’ // CAROLI V. FERDINANDI I. MAXIMILIANI II. // RUDOLPHI II. MATHIÆ, FERDINANDI II. ET FERDINANDI III. // Impp. Augustissimorum invictissimorum. // AUTORE // BENEDICTO CARPZOVIO J.U.D. Consiliario Electorali Saxonico, // Supremi Appelationum judicii Dresdensis Assessore, Facultatis juridi- // cæ in Academiâ Lips. Ordinario, & Scabinatûs // ibidem Seniore. // ‘Cum duplici Indice, tàm Capitum & Selectionum generali, quàm Rerum & // Verborum speciali. // Editio secunda, priore auctior & correctior.’ // LIPSIÆ, // Sumptibus TOBIÆ Riesens. // ‘Typis excribebat Johannes’ Bauer // Anno M. DC. LI. In-4.º de XXVI págs. prels. inums., 919 nums., 75-I e CLXVIII inums. E.
Depois do frontispício o exemplar ostenta um retrato do autor e uma portada alegórica com título e numerosas figuras, ambos em boas gravuras abertas a buril em chapa de cobre.
Espasa Calpe: “Carpzov. Familia de eruditos alemanes de Sajonia, originaria de España, donde usaba el apellido de Carpezana que cambió por el de CARPZOV al emigrar á Alemania. Sus miembros, protestantes, dieron desde el fin del siglo XVI hasta principios del XIX, gloria á la historia de las letras, y se significaron como juristas y empleados del Estado, como distinguidos cultivadores de la ciencia y celosos servidores de la Iglesia protestante. (…) De los cinco hijos del último el más célebre fué ‘Benedecto’, n. en 1595 en Wittenberg y m. en 1666. Estudió el derecho en Leipzig y en Jena, y en 1619 recebió el grado de doctor. A continuación amplió sus conocimientos de jurista haciendo un viaje por Italia, Francia y Holanda. Fué profesor en Leipzig, consejero secreto en Dresde (1653) y se retiró á aquella población en 1661. Uno de los motivos que contribuyeron también á su celebridad fué su extraordinario rigor en los procesos criminales, pretendiendo algunos autores que dictó más de 20,000 sentencias de muerte. Excitó gran admiración su comentario sobre las constituciones del príncipe Elector Augusto con el título de ‘Definitiones forenses’ (…). Es autor también de la primera serie de estudios jurídicos de alto valor en Alemania desde la introducción del derecho romano.”
Boa encadernação inteira em pele, da época, com ferros e dizeres dourados na lombada e largos ferros de roda a frio nas pastas. Exemplar com nota de ter sido expurgado em 29 de Julho de 1681: de facto, além de numerosas páginas total ou parcialmente riscadas a tinta, o exemplar foi amputado das ff. correspondentes às págs. 90-96. 105-106, 129-130, 155-172, 179-208, 395-396, 489-490 e 717-720. Com o papel bastante acidificado.